လမ္းအဆံုး

ဆူးေတြျပည့္ေနတဲ့ လမ္းတစ္ခု ကို
အေမွာင္ထုထဲမွာ
ငါ့အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးျပီး
ဖေယာင္းခင္းထားတဲ့ လမ္းလို ့ထင္ခဲ့မိတယ္..

ေျခႏွစ္လွမ္း လွမ္းျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့
ငါ့ေျခဖ၀ါးေတြထဲ ဆူးေတြ နစ္၀င္ေနခဲ့ျပီ..

ဆက္သြားရင္ ပိုျပီးနာက်င္ခံစားရမယ္ဆိုတာ
သိေပမဲ့
လမ္းအဆံုးမွာရွိတဲ့ မိွန္ပ်ပ်မီးေလးတစ္ပြင့္ ဆီ
ေရာက္ေအာင္သြားခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ ့
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့လမ္းကို
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို ့
ငါလံုး၀မစြမ္းႏုိင္ခဲ့ဘူး...

မတတ္ႏုိင္ဘူးေလ
ဆက္ျပီး နာက်င္ရမယ္ဆိုလဲ
နာက်င္ပါေစေတာ့
ငါ့စိတ္ကို ဒီတစ္ခါေလာက္ေတာ့
အလိုလိုက္ပါရေစ..

ဒါေပမဲ့
လမ္းအဆံုးက မွိန္ပ်ပ်မီးပြင့္ေလးေရ
မင္းက ငါေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ထိ
ထြန္းလင္းေပးေနအံုးမွာလားကြာ...