အျပစ္ရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္း ၃

ညေန က်ေနာ္ စိမ္းလန္းစိုျပည္ ကို ေရာက္ေတာ့ သူမကေရာက္ႏွင့္ေနတယ္။ က်ေနာ္မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာေတြ႔ေတာ့ သူမစိုးရိမ္တၾကီးေမးတယ္။
"ကို႔မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား..ဘာျဖစ္လို ့လဲ"
"သိမ္ေမြ႔ကို ကိုယ္ေမးစရာတစ္ခု ရွိတယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီး အမွန္အတိုင္းေျဖေပးပါကြာ..ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။"
"ကုိ..ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကြာ..သိမ္ေမြ႔ရင္ေတြေတာင္တုန္လာျပီ။"
"ေဇာ္ေဇာ္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ။ ကိုယ္ အမွန္အတိုင္းပဲ ၾကားခ်င္တယ္။"
သူမ မ်က္ႏွာေတာ္ေတာ္ ပ်က္သြားသည္။
"အင္း...ကိုယ္အဲ့ဒီ ကိစၥကို သိျပီးေနျပီထင္တယ္။ ခုမွေတာ့ ဖံုးထားစရာ အေၾကာင္းလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး..ကို႔ကို အေၾကာင္းစံု ရွင္းျပမယ္။ ကို ဘာမွမေျပာပဲ သိမ္ေမြ ့ေျပာတာေတြ ကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ေပးႏုိင္မလား။"
"အိုေကေလ။ "
"ေဇာ္ေဇာ္ဆိုတာ အမွန္ေတာ့ သိမ္ေမြ႔အစ္ကုိ မဟုတ္ပါဘူး.. သိမ္ေမြ႔နဲ ့လက္ထပ္ထားတဲ့ သိမ္ေမြ႔ရဲ့ အမ်ိဳးသားပါ။ သူ႔ကို သိမ္ေမြ႔ရဲ့ဆႏၵမပါဘဲ မိဘေတြ စီစဥ္မွဳနဲ ့ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္အေဖက သိမ္ေမြ႔ေဖေဖနဲ ့စီးပြားလုပ္ဖက္ေတြပါ။ သိမ္ေမြတို႔မိသားစု အေပၚလည္း သူတို႔ရဲ့ ေက်းဇူးေတြ မကင္းပါဘူး။ေဇာ္ေဇာ္က သိမ္ေမြ႔ကို ခ်စ္ေရးဆိုဖူးပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သိမ္ေမြ႔ သူ႔ကို သေဘာမက်ဘူး။ ေဖေဖက သိမ္ေမြ႔နဲ႔ေဇာ္ေဇာ္ကို သေဘာတူေနတယ္။ သူနဲ႔သိမ္ေမြ ့ကို ေစ့စပ္ထားခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း
သူတို႔ဘက္က ကမ္းလွမ္းတယ္။ သိမ္ေမြ႔အစက အတန္တန္ျငင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖက သူ႔အေဖရဲ့ ေက်းဇူးေတြ ေဖေဖ့အေပၚေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ..သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လိုက္ေလ်ာေပးပါတဲ့..ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဖေဖ့ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာခဲ့တယ္။ ေဖေဖ မႏွစ္က ရုတ္တရက္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာပ်က္ျပီး ဆံုးတယ္။
သိမ္ေမြ႔လည္း ဘာမွမလုပ္တတ္မကိုင္တတ္နဲ႔့က်န္ခဲ့တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္တို႔ သားအဖကပဲ အစစ ကူညီခဲ့တယ္။ကိစၥေတြျပီးေတာ့ သူက သိမ္ေမြ႔ကို လက္ထပ္ထားခ်င္တယ္ဆျိုပီးေတာင္းဆိုလာတယ္။ ေက်းဇူးအေၾကြးေတြ ပိေနတဲ့ သိမ္ေမြ႔လည္း ေနာက္ဆံုးသေဘာ တူခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ထပ္ျပီးတဲ့ ေန႔ကစျပီး သိမ္ေမြ ့တစ္ရက္မွ မေပ်ာ္ခဲ့ရပါဘူး။ ေဇာ္ေဇာ္က မိန္းမေပြတယ္။ အရက္ေသာက္တယ္။ အရက္မူးရင္ သိမ္ေမြ႔ကို ျပႆနာအျမဲရွာတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ လက္ပါတဲ့ အထိပဲ။ အဲ့လိုမ်ိဳး စိတ္ဆင္းရဲမွဳေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ သိမ္ေမြ႔ဘ၀က ကို ့ေၾကာင့္ ျပန္ျပီး စိုျပည္လာတယ္။ သိမ္ေမြ႔ ကို႔ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ။ ေဇာ္ေဇာ္ကို ဘယ္တုန္းကမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး..ခ်စ္လို႔လဲမရဘူး။ က႔ိုကို ဒီအေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာဖ႔ို သိမ္ေမြ႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို မွေျပာမထြက္ခဲ့ဘူး။ ဒီအေၾကာင္းေတြ သိသြားရင္ ကိုနဲ႔ သိမ္ေမြ ့ေ၀းသြားမွာလည္း အရမ္းေၾကာက္တယ္။ လက္ထပ္ျပီးသားမိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲ့လို မ်ိဳးမလုပ္သင့္ဘူးဆိုတာ သိမ္ေမြ႔သိလ်က္နဲ ့ မွားခဲ့ပါတယ္။ သိမ္ေမြ႔ ဘာလုပ္သင့္လဲ။"

က်ေနာ္ အတန္ၾကာ သိမ္ေမြ႔ကို ဘာမွျပန္မေျပာႏုိင္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္စိတ္ေတြ တအားရွဳပ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ ကာမပိုင္ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတာပါလား။ က်ေနာ္ ဘာလုပ္သင့္လဲ။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ သိမ္ေမြ ့ကို က်ေနာ့္ဘ၀နဲ ့ထပ္တူထပ္မွ် ခ်စ္တယ္။ သူမကို က်ေနာ္ လက္လႊတ္အဆံုးရွံဳးမခံႏုိင္ဘူး ။ ဒါေပမဲ့ လက္ထပ္ျပီးသား မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနတာ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မွဳလို႔ပဲ ယူဆမွာပဲ။ က်ေနာ္စိတ္ေတြ ထူပူေနလို ့သိမ္ေမြ႔ကို စိမ္းလန္းမွာ ထားခဲ့ျပီး က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီေန႔ ညမွာပဲ ေဇာ္ေဇာ္ဆီက ဖံုးထပ္လာတယ္။
"ဟယ္လို.. ေနမင္းလား။ ကိုယ္ ေဇာ္ေဇာ္ပါ။မင္းကိုယ့္ကို မွတ္မိမယ္ထင္ပါတယ္...မင္းကို ကိုယ္သတိေပးခဲ့တယ္...သိမ္ေမြ႔န႔ဲ ကင္းကင္းေနပါလို ့။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ဒီေန႔ ညေနက စိမ္းလန္းစိုျပည္မွာ ေတြ ့ခဲ့တယ္လို႔ ကိုယ့္လူေတြဆီက သတင္းရတယ္။ ကာမပိုင္ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္န႔ဲ ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ အလုပ္က မိေကာင္းဖခင္သားသမီးေတြ အလုပ္မဟုတ္ဘူးဆို တာ မင္းနားလည္မွာပါ။ မင္းဘက္က ေရွ့ဆက္တိုးအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါမင္းကို မယားခိုးမွဳနဲ ့တရားစြဲရလိမ့္မယ္။ငါ့ဖက္က ေျပာခ်င္တာေတာ့ ဒါပဲ။ က်န္တာေတာ့ မင္းဦးေႏွာက္နဲ ့မင္းစဥ္းစားပါ။"
က်ေနာ္ ေခါင္းတစ္ခုလံုး ပူထူေနတယ္။ က်ေနာ္အားလံုးနဲ ့အေ၀းဆံုးကို ခဏေလာက္ထြက္သြားခ်င္တယ္။ သိမ္ေမြ႔ က်ေနာ့္ကို ဘာလို႔လိမ္ရတာလဲ။ ဘာလို ့ဒီေလာက္အေရးၾကီးတာကို ဖံုးကြယ္ထားရတာလဲ
သိမ္ေမြ႔ အဲ့ဒီေန ့က ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ပဲ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္လံုး အျပင္မထြက္၊ဘယ္သူ
နဲ ့လည္း အဆက္အသြယ္မလုပ္ပဲ ေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အေျဖတစ္ခုပဲ ရခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ သိမ္ေမြ ့နဲ ့သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ဆက္ေနသြားတာအေကာင္းဆံုးပဲလို႔။ သိမ္ေမြ ့ကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္အျမင္မွာ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ က်ေနာ္သိမ္ေမြ႔ကို ဖံုးေခၚခဲ့တယ္။ သူမဖံုးပိတ္ထားတယ္။ ညီမေလးကို အကူအညီေတာင္းျပီး သူမအိမ္ဖံုးေခၚၾကည့္တယ္။ မရွိဘူးလို႔ပဲ ေျပာလႊတ္လိုက္တယ္။ သင္တန္းကိုလဲ သူမ မလာေတာ့ဘူး။
ေနာက္ဆံုး မွာေတာ့ သိမ္ေမြ႔အစ္မ ၀မ္းကြဲဆီက သတင္းရတယ္။ သိမ္ေမြ႔ကို ေဇာ္ေဇာ္က အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ေပးမထြက္ေတာ့ဘူးတဲ့ ။ သင္တန္းေတြ လည္းအကုန္ေပးမတတ္ေတာ့ဘူး ။ အိမ္မွာပဲ ေနျပီး အိမ္ရွင္မေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ေနရမယ္တဲ့။ ျပီးေတာ့ ကေလးယူရမယ္တဲ့..အစက သိမ္ေမြ႔က ငယ္ေသးလို ့ကေလးမယူေသးဘဲ သိမ္ေမြ႔ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပးေနခဲ့တယ္။ အခုကိစၥေတြ ျဖစ္ျပီး ျပႆနာေတြလည္းတက္၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြလည္း အကုန္ပိတ္လိုက္တယ္တဲ့။
က်ေနာ္ သိမ္ေမြ႔ကို သိပ္ေတြ ့ခ်င္တာပဲ။ သူမလဲ က်ေနာ္ကို ေတြ ့ခ်င္ေနမွာ က်ေနာ္သိတယ္။ အခုက ေတြ႔ဖို႔မေျပာနဲ့ ..ဖံုးေျပာဖို႔ေတာင္ မလြယ္ေတာ့။ က်ေနာ္ အရဲစြန္႔့ျပီး သူမအိမ္ေရွ့ေန႔တိုင္းသြားၾကည့္တယ္။ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ၀ရံတာမွာ ထြက္ျပီးေငးေနတဲ့ သူမကို ေတြ ့လိုက္တယ္။ သူမကို လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ လွည္႔ၾကည့္တယ္..သူမေပ်ာ္သြားတဲ့ ပံုကသိသာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ပါ ၀ရံတာထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္ကို ေတြ႔ေတာ့ သိမ္ေမြ႔ကို အတင္းအိမ္ထဲဆြဲသြင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္ေၾကာင့္ သူမတို႔ ျပႆနာထပ္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ က်ေနာ့္ေၾကာင့္နဲ ့သိမ္ေမြ႔ထပ္စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ သူမကို ထပ္သြားမေတြ႔ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဒီၾကားထဲ သူမက်ေနာ္ဆီတစ္ခါ ဖံုးဆက္ရွာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို လြမ္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ။ သူမအိမ္မွာျဖစ္တဲ့ ျပႆနာေတြ အေၾကာင္းေျပာျပတယ္။ သူမစကားအဆံုးမွာ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူမကို ေျပာလိုက္တယ္။
"သိမ္ေမြ႔..ကိုယ္တို႔ လမ္းခြဲၾကစို ့။ ဒါကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္မွဳပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ဟာမင္းအတြက္ အျမဲတမ္းသူငယ္ခ်င္းအျဖစ္နဲ ့ရွိေနမွာပါ...။"
သူမဖက္က အသံျငိမ္က်သြားတယ္။ ရွဳိက္သံသဲ့သဲ့ထြက္လာတယ္။ သူမငိုေနတယ္။ သူမအရမ္းခံစားရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ သိမ္ေမြ႔ေရ မငိုပါနဲ ့ကြာ။ မင္းငိုရင္ မင္းခံစားရတာထက္ ငါပိုခံစားရလို ့ပါ။ ဒါေတြက က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိတဲ့ စကားေတြပါ။ ႏွဳတ္ခမ္းက ေတာ့ ဘာစကားလံုးမွ မထြက္္လာခဲ့ဘူး။
ခဏအၾကာ သူမစကားသံထြက္လာသည္။
"ကို သိမ္ေမြ႔ကို မုန္းသြားျပီမဟုတ္လားဟင္။ သိမ္ေမြ ့နားလည္ပါတယ္ကို ရယ္"
"သိမ္ေမြ႔ရယ္..ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ..ကို သိမ္ေမြ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းဘူး။ မုန္းလို ့လဲရမွာမဟုတ္ဘူး။ အခုလို ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာလဲ ႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို ့ထင္လို႔ပါ။ ကိုယ္ သတိၱနည္းတယ္လို ့သိမ္ေမြ ့ထင္ႏိုင္ပါတယ္။"
"ကို လုပ္တာမွန္ပါတယ္။ သိမ္ေမြ ့လည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ကိုရဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ေနႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္ေနာ္။ ဒါဆို သိမ္ေမြ ့ဖံုးခ်လိုက္ေတာ့မယ္။ လူလာေနျပီ။"
အဲ့ဒါ သူမနဲ ့ေနာက္ဆံုး ဖံုးေျပာျဖစ္ျခင္းပါ။ အဲ့ေနာက္မွာ သူမနဲ ့လံုး၀ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့တယ္။ မေန ့က သူမကို ျပန္ေတြ႔တာ ၃ႏွစ္အတြင္းမွာပထမဆံုးပဲ။
ကေလးေက်ာင္းၾကိဳလိုက္အံုးမယ္ဆို ေတာ့ သူမလည္း ကေလးေတာင္ရေနျပီပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ သူတစ္ပါးအိမ္ေထာင္ကို မဖ်က္ဆီးခဲ့မိဘူး။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခု မပ်က္ဆီးဖို ့ေတာ့ အသည္းႏွလံုး ၂ခုေတာ့ စေတးခဲ့ရတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
သူမဟာ ဆိုင္သူရွိရက္နဲ ့က်ေနာ္ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္က လည္း သူမမွာဆိုင္သူရွိမွန္းသိျပီးတဲ့ေနာက္လည္း ခ်စ္ေနဆဲပါ။ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းဟာ လ႔ူအဖြဲ႔အစည္း၊ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ့ အျပစ္ရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ေနေပမဲ့ သူမကို ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ ဘယ္တုန္းကမွ ေနာင္တမရခဲ့ပါဘူး။

ျပီးပါျပီ။...။

ဆံုးတဲ့ထိ ဖတ္ေပးတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ဇာတ္လမ္းေရးသားျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမွားမ်ား၊လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ျပီးေ၀ဖန္ေပးၾကပါရွင္။ ကြန္မန္႔မွာ ျဖစ္ျဖစ္ cbox မွာျဖစ္ျဖစ္ေအာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ =)